Çanakkale Geçilmez ile İlgili (Konulu) Yazı: Yıl 1914… Avrupa ekonomik dengeler, yükselen milliyetçilik ve sömürgecilik tutkularıyla 1.Dünya Savaşı’nın tüm koşullarını kısa sürede oluşturur. Avrupa sınırlarından taşmıştır. Dünyanın savaşa doğru değişen rengi o sıralarda 600 yıl süren gücünü ve ihtişamını yitiren Osmanlı imparatorluğunu ve onun himayesindeki Boğazları 1914’ten sonra yapılan planların tam orta yerine yerleştirir. Çanakkale ve İstanbul Boğazları artık tüm Avrupa ülkelerinin gözünü diktiği geçilmesi zorunlu bir noktadır. Çanakkale, 18 Mart 1915’e kadar geçilebilir bir hedeftir. Yıkılmakta olan bir imparatorluğun Almanya ile kurduğu ittifak bile söz konusu hedefi geçmemeyi onlara düşündürtmez. Oysa bu topraklarda yaşayan Mehmetçiğin bir tek tutkusu vardı: Vatan aşkı…
18 büyük, düşman kuvvetlerine ait zırhlı, birçok muhrip ve denizaltı, toplam 506 topa karşılık savunmada 150 topla başlayan ilk saldırının sonucunda iki İngiliz bir Fransız zırhlısı batar. Bir İngiliz, iki Fransız zırhlısı ağır yara alır, üç gemi karaya oturur… Kaybımız kırk dört şehit, yetmiş yaralı, sekiz top olur… Elde edilen ilk sonuç düşmanın boğazı denizden geçemeyeceğini anlamasıdır…
“
ANAKKALE GEÇİLMEZ” destanının denizlere ait kısmı yazılmış; sırada karada devam edecek tarihin en kanlı mücadelesi vardır. İlk yenilginin üzerine İngiltere ve Fransa Avustralya’dan Kanada’ya kadar sömürgelerden toplanan askeri de savaşa sürmeye karar verir. Çok sayıda ANZAK da savaşa katılır. 25 Nisan 1915 tarihi ÇANAKKALE Savaşlarının en kanlı muharebelerinin başladığı gün olarak hafızalara kazınır.
Sabahın erken saatlerinde İngiliz, Fransız ile Anzak kara ve deniz birlikleri, Seddülbahir ve Arıburnu’na 70 bin kişi 109 harp gemisi; 308 taşıt gemisi desteğinde çıkarma yapar. Aynı anda Fransız birlikleri Kumkale’ye yanıltıcı küçük bir çıkarma yaparlarsa da tutunamazlar. Arıburnu’na çıkan ve Conkbayırı’na doğru ilerleyen İngiliz birliklerini, MUSTAFA KEMAL’in komuta ettiği 19. Tümen karşılar. Mayıs, Haziran, Temmuz ayları boyunca göğüs göğse kanlı çarpışmalar olur. 20 Ağustos’taki büyük saldırı ve geri püskürtülmeden sonra Çanakkale’yi karadan da geçemeyeceklerini anlayan İngiliz ve Fransızlar, Kasım 1915’ten itibaren savaşı sona erdirmeye karar verir. Ve 9 Ocak 1916’da son düşman kuvvetleri de çekilir.
Savaş boyunca itilaf Devletlerinin 300 bin kaybına karşılık 250 bin şehit verilmiştir. Gazi Mustafa Kemal Atatürk, ÇANAKKALE SAVAŞLARI’nı kazanan ruhu açıklarken, 57. Alay’ın Conkbayır’ındaki taarruzunu anlatır. 57.Alay’ın kahramanlarının içinde bulundukları ortam ve sergilenen davranışı ancak “Ruhlarındaki mevcut felsefeyle” açıklamayı uygun bulur; “Karşılıklı siperler arasında mesafemiz 8 metre. Yani ölüm kesin. Birinci siper dekiler hiç kurtulmamacasına hepsi düşüyor, ikinci siperdekiler onların yerine giriyor. Fakat ne imrenilecek bir soğuk kanlılık biliyor musunuz? Öleni görüyor, üç dakika sonra öleceğini biliyor, en ufak bir duraksama bie göstermiyor. Sarsılmak yok. Bu, Türk askerindeki ruh kuvvetini gösteren, hayrete ve tebrike değer bir örnektir. Emin olmalısınız ki ÇANAKKALE SAVAŞI’nı kazanan, bu yüksek ruhtur…”
Kaynak: Ankara Büyükşehir Belediyesi Haftalık Bülteni’nden alından alınmıştır.
- Okuma Sayısı: Bu yazı 24725 defa okunmuştur.
