1923-1932 Arası Atatürk Dönemi Türk Dış Politikası ve İlkeleri


1923-1932 Arası Atatürk Dönemi Türk Dış Politikası ve İlkeleri: 1923-1932 döneminde Türk dış politikasının esasını, Türk inkılâbının temel prensipleri ve Türk millî siyaset anlayışına uygun olarak Lozan‟da halledilemeyen meselelerin çözümü teşkil etmiştir. Bunun yanı sıra Lozan Antlaşmasıyla ortaya konan esasların uygulanması, büyük devletlerle olan ilişkilerin normalleştirilmesi, komşularımızla dostluk ilişkilerinin kurulmaya çalışılması yine bu dönem dış politikasının temel özellikleridir. Ayrıca bu dönemde uluslararası genel gelişmeler yakından takip edilerek, içte ve dışta istikrarın sağlanmasına çalışılmıştır.

1923-1932 dönemi Atatürk'ün Dış Politikasındaki Temel İlkeleri aşağıdaki gibi sıralamak mümkündür:

- Akılcı ve gerçekçi olmak.
- Yapıcı ve barışçı davranmak.
- Bağımsızlığımıza ve sınırlarımıza saygı duyan devletlerle iyi ilişkiler kurmak.
- Diğer devletlerin iç işlerine karışmamak, kendi içişlerimize karışılmasına da fırsat vermemek.
- Devletlerarası sorunları hukuka dayalı barışçı yollardan çözmek.
- Dış politikanın iç teşkilata uygun olmasını sağlamak.
- Milletin hayatı tehlikede olmadıkça savaşa girmemek.
- Millî sınırlarımız içinde her şeyden önce kendi kuvvetimize dayanarak varlığımızı sürdürmek.

Kaynak: KPSS Notları Arşivi

- Okuma Sayısı: Bu yazı 75750 defa okunmuştur.