Atatürk’ün Türkülere Olan İlgisi ve Türkülere Verdiği Önem: Bilhassa Rumeli türkülerini çok iyi söyleyen Atatürk’ün birçok türkümüzü de severek dinlediğini bilinmektedir. Atatürk’ün yaşadığı dönemlerde, bugünkü Milli Eğitim Bakanlığımız içinde Hars (Kültür) Müdürlüğü kurulmuş (1920) ve Anadolu’da özellikle türkü derlemeleri çalışmaları başlatılmıştır. 1932 yılında Atatürk’ün talimatları ile kurulan “Halkevleri”nde halk müziği ve halk oyunu etkinliklerine de önem verilmiş, halk şairleri ile çeşitli görüşmeler yapılmıştır. Yine, 1936 senesinde kurulan Ankara Devlet Konservatuarı bünyesinde halk müziği derlemeleri çalışmalarına devam edilmiştir.
Prof. Dr. İlknur Güntürkün Kalıpçı’nın ifadelerine göre Atatürk, bir yolculuğu esnasında, Antalya yolunda mola için durur, bu sırada kulağına bir türkü sesi gelir; " Yaa bu türküyü çok sevdim bulun getirin bu türküyü söyleyeni" der.
Sonunda karşısına çıka çıka küçücük bir çoban gelir. Atatürk bu çocuğa; "Sesin çok güzel, bana da bir türkü okur musun?" der. Bunun üzerine çoban; "Demirciler demir döver tunç olur" türküsünü söyler. Atatürk dalmıştır sonra bira ara "bis bis" der çobana. Çoban öylece bakar çünkü bir şey anlamamıştır. " Oğlum bis" der.(Bu söz çok beğendik tekrarla anlamına gelmektedir.) Çoban Atatürk’ün ne demek istediğini anlayınca hiç nazlanmaz ve tekrar aynı türküyü okumaya başlar. Atatürk türkü bitince cebinden bir miktar harçlık çıkarır ve çobana uzatır. Çoban, harçlığı hemen alır ve belindeki kuşağına koyar, elini tekrar Atatürk'e uzatıp; "bis bis" der. Bu espri Atatürk'ün çok hoşuna gittiği için zamanında birçok ünlü bir sanatçımızın yetişmesi Atatürk’ün inisiyatifiyle sağlanmıştır.
Kaynak: MEB İlköğretim Okulları 6. Sınıf Türkçe Ders Kitabı Öğretmen Kılavuzu, 2011.
- Okuma Sayısı: Bu yazı 27912 defa okunmuştur.
